1. CO TO JEST POJAZD ZABYTKOWY?
Pojęcie „pojazd zabytkowy” zostało wprowadzone w 1997 r. w Prawie o ruchu drogowym. W myśl ustawy pojazdem zabytkowym jest: „pojazd, który na podstawie odrębnych przepisów został wpisany do rejestru zabytków lub ujęty w centralnej ewidencji dóbr kultury”.
Pojazd zabytkowy powinien:
- mieć co najmniej 25 lat,
- być nieprodukowany (w modelu) od lat 15,
- posiadać minimum 75 proc. zachowanych oryginalnych części (w tym główne podzespoły).
Pojazd młodszy niż 25-letni może zostać wpisany do rejestru zabytków, jeżeli jest egzemplarzem unikalnym i charakteryzuje się przynajmniej jedną z niżej wymienionych cech:
- posiada unikalne rozwiązania konstrukcyjne,
- dokumentuje znaczące etapy rozwoju techniki motoryzacyjnej,
- był związany z istotnymi wydarzeniami historycznymi,
- był użytkowany przez osoby powszechnie uznane za wyjątkowo ważne,
- ma związek z ważnymi osiągnięciami sportowymi,
- posiada oryginalne wykonanie lub został odrestaurowany,
- został odtworzony wiernie, zgodnie z technologią z okresu jego produkcji.
Przerejestrowania pojazdów zabytkowych dokonujemy w Wydziale komunikacji gdzie do wniosku załączamy:
- dokument własności pojazdu (np: umowa lub rachunek)
- zaświadczenie w sprawie wpisania pojazdu jako dobra kultury do rejestru zabytków
- zaświadczenie o przeprowadzonym badaniu technicznym oraz protokół oceny stanu technicznego
- dowód osobisty do wglądu
- wyjątkiem przy pojeździe zabytkowym dopuszcza sie zastąpienie dowodu rejestracyjnego oświadczeniem pod odpowiedzialnością karną o braku takiego dowodu rejestracyjnego.
Organ rejestrujący dokonuje rejestracji czasowej (30 dni) w celu sprawdzenia danych gdzie otrzymujemy:
- pozwolenie czasowe
- tablice rejestracyjne
- nalepkę na szybę
Po 2-3 tygodniach odbieramy dowód rejestracyjny.